IoC, afkorting voor ‘Inversie van controle’, is een programmeerconcept waarbij de controle over de uitvoering van een programma wordt omgekeerd. In plaats van dat het programma zelf bepaalt welke stappen er worden uitgevoerd, wordt deze taak overgelaten aan een externe entiteit, de ‘container’. Deze container beheert de levenscyclus van objecten en bepaalt wanneer en hoe ze worden gemaakt en gebruikt. Dit zorgt voor een flexibele en modulaire structuur van het programma, waarbij de afhankelijkheden tussen verschillende onderdelen worden verminderd. IoC wordt vaak gebruikt in moderne softwareontwikkeling om de code beter te organiseren en onderhoud en uitbreiding te vergemakkelijken. Het is een krachtig concept dat de efficiëntie en schaalbaarheid van software verbetert en bijdraagt aan een betere gebruikerservaring.