Een term die wordt gebruikt in de informatica om een gegevensstructuur te beschrijven waarbij nieuwe elementen worden toegevoegd aan de bovenkant en oudere elementen naar beneden worden geduwd, waardoor een constante volgorde van elementen ontstaat. Dit proces van ‘pushen’ en ‘duwen’ zorgt voor een efficiënte manier om gegevens te beheren en te organiseren, vergelijkbaar met het stapelen van borden in een keukenkast. Het wordt vaak gebruikt in programmeertalen en databases om gegevens op te slaan en te manipuleren, en kan ook worden toegepast in andere gebieden zoals wiskunde en natuurkunde. Het concept van pushdown is van cruciaal belang voor het begrijpen van complexe algoritmen en het optimaliseren van computerprogramma’s.