Een literaire techniek waarbij een auteur zijn of haar eigen werk citeert in een nieuw werk, vaak om een bepaalde boodschap te versterken of om een verbinding te leggen tussen verschillende werken. Het kan ook verwijzen naar het hergebruik van eigen ideeën of zinnen in verschillende werken, wat kan bijdragen aan de consistentie en herkenbaarheid van de schrijfstijl van de auteur. Hoewel sommigen het als een teken van zelfverheerlijking zien, kan een goed geplaatst zelfcitaat de lezer juist onderdompelen in de wereld van de auteur en een gevoel van vertrouwdheid creëren. Kortom, zelfcitaat is een krachtig instrument in de gereedschapskist van een schrijver, dat zorgvuldig en doelbewust moet worden gebruikt om de impact van hun werk te vergroten.